4 Ekim 2014 Cumartesi

Altmışdördüncü gün

Bugün bayram Kurabiye. Ki sen biliyorsun bunu, çünkü yanına girdik bugün biz senin. Tüm anne babaları yanınıza aldılar bayramlaşmaya. Elleri yıkadık, dezenfekte ettik, açtık kutunuzu sonra. Sevdik de sevdik, elleri, ayakları, yanakları, göbeği, burnu, alnı... Huzurluydun yine. Bu evin ihtiyacı olan şey, çuvalıyla sende olabilir Kurabiye. Doğru zamanda doğru yeri doğru şekilde şenlendiriyor olabilirsin, neden olmasın...

Bir elini bana bir elini babana verdin, sağa sola baktın sakin sakin. Sen bunu al, sen de bunu, hah tamam aynen öyle devam edin, beni sevin, dedin. Senin sakinliğin bizi de sakinleştirdi, tüm güne sirayet etti bir şekilde. Bu akşam yine beslenme saatin var kucağımda, zorla alıştırıyoruz sana kendimizi.

Sonra, yan kurabiyenin ablası bayramımı kutladı bu sabah benim. Çok mutlu etti beni. Mektup arkadaşı olacağız onunla. Senin ablan o olacak, onun ablası de ben olacağım.

İyi bayramlar olsun Kurabiye...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder