Otuzüçüncü gün

Bugün Kurabiye'yi tek başıma gördüm. Baktım daha keyifliymiş böyle, durumdan faydalandım bir parça. Hep bana baktı sanki, babayla, başkalarıyla paylaşmadık görüş saatimizi. Bir ara göz göze geldik gibi geldi, yani ben ona hep bakıyordum da, o havalara oralara buralara bakıyordu. Göz göze geldik, o gülümsedi sanırım, ben de ağladım o an. Japon çizgi filmleri gibiydi, hani az çizgiyle çok şey anlattıkları, genelde hafif rüzgar çıkan, rüzgarda saçların, elbise kenarlarının ve ağaç yapraklarının kıpırdadığı. Bir anlık çizgi film gibiydi olan biten. Sonra toparladık ikimiz de, o başka yerlere baktı, ben de sildim gözümü.

Neyse, asıl diyeceğim bu değildi. Hastane sonrası alışverişe çıktım, dönerken ellerimdekilere baktım. Beş altı poşet olmuşum. Biri babaya, diğerlerinin hepsi Kurabiye'ye ya da Kurabiye'ye dair işlere. Sesli güldüm yol ortası. Hey gidi kadın dedim, sen böyle olacak insan mıydın dedim. Babaya olan poşet de aslında dolaylı olarak Kurabiye'ye idi. Baba hastalanmasın, anneyi de hastalandırmasın, anneden de sütle Kurabiye hastalanmasın diye alınmış bir önlem zinciri poşetiydi.

Eskiden baban, ben çok para harcayınca-artık kime göre, neye göre çoksa, benim kesin bir metresim ve ondan bir çocuğum olduğunu, ona baktığım için paramın nereye gittiğinin hesabını veremediğimi söylerdi. Halbuki o zamanlar ben bilirdim para nereye gider, gezmeye tozmaya, yemeye içmeye gidiyordu. Yani çok da eski bir zamandan bahsetmiyoruz aslında, hepi topu otuzüç gün önceden sadece. Şimdi ben gezip tozmadığım halde para gidiyor her gün, ben de şaşkınım. Bir de metresten çocuk olsaymış, işim gerçekten zormuş Kurabiye.

Olsun, sen gülümse yeter.

Pratik bilgiler:

• Arada, görüş günlerine tek gidilecek. Babaya, "sen yorulma, ben giderim, önemli bir şey olursa seni ararım" denilecek.
• Babalar hasta olmayacak, hastalık çok kuvvetli bir ihtimal olursa, en ölümcül silah olan zencefil & bal& karabiber devreye sokulacak. Kimsenin gözünün yaşına bakılmayacak. Neden, çünkü süt mühim.
• Gezip tozma şansı varken sonuna kadar yapılacak. Paraların her daim gideceği bir yerler oluyor, o dönem paranın canı nereye gitmek istiyorsa, o yöne doğru bırakılacak, mücade edilmeyecek.