Kırkdördüncü gün

Babanı az sev demiştim, ama biraz daha çok sevebilirsin Kurabiye. Kaplumbağaları ve kediciği veriyor başka evlere, bilgisayar oynadığı odayı ve masayı değiştiriyor. Ha hala oynuyor mu, evet malesef oynuyor, ama daha rahatsız bir ortamda.

Tüm bunlar olurken de sık sık "senin yüzünden!" dese de bana, aslında tüm bunları senin için yapıyor. Kelimeler karışıyor dilinde ve içinde sadece. Duyduğu bir kızgınlıklık, eksiklik, değişiklik var. Sana konduramıyor tüm olanları, onu da korkutuyor bacak kadar boyun. Bana dönüyor sıkıntısı, yıllardır bildiği gibi.

Yani, sevebilirsin onu da.
Annecik.