Çok gün olmuş be Kurabiye. Minik bir adam olmuşsun baksana. Bugün bir Pazar, yani biliyorsun sana bana her gün Pazar zaten. İstanbul'a kış en pis haliyle geldi, evde olmak başka her yerde olmaktan çok daha güzel geliyor göze, kulağa. O yüzden bundan sonraki evrelerimiz, en azından bu açıdan daha kolay geçebilir.
Bugün babaanne yarısı teyze seni görmeye geldi, sen en masum, saatlerce ağladığın konusunda bizi yalancı çıkartır modundaydın, nereye konsan orada uyuyordun. Cici bir battaniye örmüş sana, içine koyduk seni sallanan salıncakta. Sanki tam orası için yapılmış gibiydi her şey, battaniye, sallanan sandalye ve battaniye içinde sandalye üzerindeki sen. Allah nazarlardan saklasın seni.
Anne kuaföre gitti bugün, sanıyorum sen eve geldiğinden beri ilk kez. El ayak, kaş bıyık bakım. Rutin temizlik diyelim ama işte kırk küsür günde bir ilk oldu. Onlar ellerimle, ayaklarımla oynadıkça benim uyuyasım geldi kirli saçlarım ve pasaklı bluzumla. Saçlar temiz mi dedi adam nedense, yo dedim ben de. Ne güzel değil mi, yıkanırız bir ara, acelesi mi var.
Yıkanmak deyince, dayın bir yazı paylaştı bugün, seni yazıyı okumadan hemen önce uyutmuş olduğum halde yazıyı oldukça yüksek sesle gülerek okudum Kurabiye. Dünyanın öte yanından aynı sesler yükseliyordu, demek ki tüm bebekler ve tüm yeniyetme anneler aynı durumdaydı. Ben mi, ben rezeneye devam, hem sana hem bana iyi gelsin diye.
Bugün yine bir saat boyunca uyumayınca sen, battaniyeler içinde senden bir füze yapıp uzay boşluğunda bir süre sallandırdıktan sonra, babana doğru pasladım seni. Geçen haftaki gibi yalnız olduğumuz bir güne denk gelseydi bu ruh hali, o füzeye nolurdu, düşünmek istemiyorum şu an. Ama, sen gıcık olduğunda, çok tatlı olduğun anları hatırlamaya çalışacağım, hatta en iyisi senin gülümserken filan foturaflarını çekip bastırıp, her an görebileceğim bir yerlere koyayım, değil mi. Evet yapayım bunu.
Uyu Kurabiye, uyu cici rüyalar gör, cici bir çocuk ol, masal dinle, masal sev, müzik sev, muhabbet sev, şirin ol.
Öptük seni...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder