16 Aralık 2014 Salı

Yüzotuzyedinci gün

Bugün seni görmeye mini mini bir arkadaş geldi Kurabiye. Tabi mini mini demek, lafın gelişi. İkiniz de Güliver gibiydiniz, biri devler ülkesinde biri cüceler ülkesinde. Senden bir boy büyük bir mini mini kendisi çünkü. O parmak emmeye başlamış, sen de biraz biraz bakmaya başladın. Onun için, sen ona baktın, o senin parmaklarını emdi, anlaşıp gittiniz kendi aranızda.

Biz de iki minik annesi doya doya sizden konuştuk. Yazıyordu kitaplar; sevgili ve zavallı anneler, bu zor ilk zamanları kolay atlatmak için, sizin gibi acı çeken kadınlarla görüşün, konuşun bol bol diye. Bunu demek istiyorlarmış sanırım. Biriniz anlasanız siz bile çok sıkılırdınız bunca sizden konuşmamızdan, biz konuştukça rahatladık sanki.

Akşam da güzel saçlı teyzen, bana mini mini bir hediye almış, onu verdi. O hediye ki, ben de onu kendime almayı düşünüyordum, çok mutlu oldum. Hediyeleşmek çok güzel Kurabiye. O kadar ki, babanla ben, seni paket yaparak birbirimize hediye etmeye karar verdik bu yıl. Sen, hem onun bana hediyesisin, hem de benim ona hediyemsin. Ucuza mı kapatmış olduk bu yılı, emin değilim. Ama seni paketleme fikri bile çok cici, ki sen büyüyüp aklın erdiğinde, buna da çok kızabilirsin ama bırak azıcık eğlenelim sen mini minicikken, değil mi Kurabiye.

Sokağa çıktık bugün yine seninle biraz, yurdum insanının cici sorularına artık alıştım sanırım. Seni görenler iki soru soruyor bana genelde: "a bebek mi var orada, ne tatlı" bir diğeri de "nefes alıyor değil mi o, hi hi" ikisini de "hı hı evet" diyor geçiyorum, hem de hiç sinirlenmeden. Sen beni erdirmiş olabilir misin Kurabiye.

Ha ne diyeceğim bir de sana, babana bırakmış idim seni akşam birkaç saatliğine. Uyuman uyanman, tamamen onun sorumluğunda idi yani. Eve geldiğimde baban kısık sesle "hoşgeldin" dedi bana, ben odana girip seni kucağıma alınca sevmek için, kocaman sesi geri geldi cor cor. O zaman anladım ki Kurabiye, dayının sık sık dediği gibi, koyun bacak durumu geçerli. Anne uyuturken bağırıyoruz nasılsa uyutur bu kadın diye, baba uyuturken susuyoruz aman uyanmasın diye.

Sen yine de, bol bol, renkli rüyalı, süt kokulu uyu Kurabiye...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder