3 Şubat 2016 Çarşamba

Artıyüzseksenikinci gün

Sen her gün büyüyorsun Kurabiye. Yani bir gece göremesem, bir gününü kaçırmış oluyorum bildiğin.

Dün gece görememiştim seni, ben geldiğimde uyuyordun. Ve bugün, "biir biir" yapabiliyorsun, "bebişşşş" diyebiliyorsun. Topa vurabiliyorsun. Koltuğa kendi başına çıkabildiğini ise daha önce söylemiştim sanırım.

Benim kaşığımla benim yemeğimden yiyip, salata ve suyu birbirine karıştırmanı anlatmış olmalıyım. O konuda bile sanki kısa zamanda yol katettik. Artık kendi kaşığınla, sana tahsis ettiğimiz birkaç tabak ve o civarlardaki makarnalar, elma kuruları ve kestanelerle takılabiliyorsun .Ve hatta bugün babanın yardımıyla, bardaktan kaşık ile kestane çıkarıp tabağa koyduğunu gördüm ki, ödüm koptu. Sen bir gece aniden çok büyüyüp bizi yiyebilirsin diye düşündüm.

Sen büyü Kurabiye, bahar geliyor buralara utanmasa. Deniz, kum, güneş, çimen bizi bekliyor, sen büyü...

Öptüm banyolu saçlarından.

Ha bir de saçlarını tarıyabiliyorsun ki o anlar görülmeye değer. Özellikle mutsuz zamanlarda görülüp gülümsemek için birebir...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder