23 Ocak 2015 Cuma

Yüzyetmişdördüncü gün

Bugün bir kadın bize gülümsedi, ben iyi bir şeyler diyecek sandım, ben de gülümsedim. N'olur, dedi güneşe çevirmeyin yüzünü, onların ciltleri çok hassas, arkadan gelsin ona güneş, lütfen, dedi. Bozuntuya vermedim, kapadım yüzünü, teşekkür ederiz, dedim. İyi bir anne olabilirim kendime göre Kurabiye, ama mükemmel bir anne değilim, hem bir kitapta okumuştum, mükemmel olmaya çalışmayın, diyordu. Sen de çalışma annem, olur mu. Bırak ikaz etsinler bazen seni, bazen senden çok bilsinler, sana öğretsinler, bazısına he, bazısına ho de, ama beni hep dinle.

Öptüm uyuyan yanaklarından...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder