17 Ocak 2015 Cumartesi

Yüzaltmışdokuzuncu gün

Bugün, kendi sokakta kalma rekorunu kırdın Kurabiye. Ve benim uzunca bir süre için, ve babanın. Seninle iftihar ediyoruz oğlumcum. Yani bugün de hasta olmazsan- Allah baba korusun- bu kış hiç hasta olmayacaksın diye düşünüyoruz.

Aslında biraz, arada kızdığım anababalar gibi olduk sanırım bugün. Hava kararmış, biraz soğumuş, biz halen seninle dışarıdayız. Onu da mı yesek, bunu da mı içsek derdindeyiz. Yanımızdakilerin senden birazcık büyük kızları var, birbirimizden cesaret aldık sanırım. O kızcağız ağlayıp, sen uslu durdukça; biz ne şanslı olduğumuzu düşündük, sesli ve sessizce. Hani senin de var kendine göre arızaların ama, görece uslu bir çocuksun sanki Kurabiye. Ne diyoruz bu durumda, Allah dağına göre kar veriyor diyoruz, buraya tam oturuyor tabir.

Geceyi de güzel atlatıp, bana lafımı yedirmedin mi, senden benden güzeli yok Kurabiye...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder