9 Şubat 2015 Pazartesi

Yüzdoksanıncı gün

Çok uyusan neden çok uyudun, az uyusan neden az uyudun diyorum. İşim gücüm sen olmuşsun, kaka az olsa neden az, çok olsa hep böyle mi olacak. Sütü az içsen küçük mü kalacak, çok içsen bu süt yaramıyor mu, su mu hepsi, doymuyor mu. Dünyamız küçücükken bile her işten nem kapmak mümkün bak, özellikle kadınlar ve analar için sanırım. Bir de senin konuşamayan hallerin yüzünden.

Ama sonra bir gülümsüyorsun ben bu aptalca şeyleri düşünürken, gülüyor işte salak kadın, diyorum. Mutsuz insan güler mi, diyorum, canı yanan derdi olan güler mi diyorum. Hem de o gülmek öyle böyle değil, gözlerimle göz göze gelmeye çalışıp, yakalar yakalamaz mest olan bir gülme. Hayatındaki tek kadın benmişim gibi. Sana bir bakmam seni eritmiş gibi. Yani babanla sık sık dillendirdiğimiz gibi, büyüyüp ayrı eve çıkmayacakmışsın gibi, anne ben onu seviyorum üzerime gelme nolur demeyecekmişsin gibi, ya da anne yine başlama demeyecekmişsin gibi. Hiç büyümeyecekmişsin gibi, ben hiç yaşlanmayacakmışım gibi.

Sol bileğim ağrımaya başladı, sanırım ağır geldin biraz, ya da dengesiz tuttum seni. Ya daha çok ağrır ve seni o kolumla kaldıramazsam, diye endişe ediyorum. Endişem dokunuyor sonra bana, bir başkası yapsa bunu, hayvan herif onu öyle kaldırınca böyle oldum işte derdim herhalde, değil mi.

Ağlaman da, gülmen de, uyuman da, sabaha karşı beşte uyumayıp kocaman gülümsemen de dokunuyor Kurabiye. O dalga geçtikleri lohusa kafası geçemedi gitti bende sanırım. Bir kardeşin olsa ileride, daha hazırlıklı olur muyum bilmiyorum. Ama sen her halinle beni duygudan duyguya sürüklüyorsun, onu biliyorum. Tanıdığım tüm erkeklerin toplamı gibisin sanki, öpmesi, sarması ayrı güzelsin.

Elma suyu içerken gözümün içine bakıp, iyi bir şey yapıyorum, değil mi anne der gibisin, ama bak bu son kaşığı içmeyeceğim nolur ısrar etme, der gibisin. Ama sana dedim, demedim mi, kaşığa vurur deviririm demedim mi, der gibisin.

Her yan havuç lekesi, elma lekesi olsun güzel çocuk. Sen kaşığın sapını elimin üzerinden tut, kendine doğru çek yine, anne bak oluyor mu de. Ben ağlar ama sonra gülerim.

Öptüm seni rüyalı uykularından..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder