Bugün yılın karı yağıyor buralara Kurabiye. Sana baktırmaya çalıştım camdan ama, pek oralı olmadın. Kucaktır, elmadır, süttür iyi böyle dedin, ellemedim çok.
Karşı apartmanın bahçesindeki çam ağacı, üzerindeki karları taşımaya dayanamadı kırıldı, yola düştü parçaları.
Sen mi naptın, sen elma yemek istemediğinde ağzını kapatmayı öğrenmiştin dün, ama gülünce açılıveriyor ağzın, sokuşturuyorum ben de. Bugün gülecek gibi olsan da dudaklarını büzerek gülmesini öğrenmişin, ben güldüm kocaman, ama zafer yine elmanın oldu, üzgünüm.
Öptüm ağlayan yanaklarından seni..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder