Yirmidokuzuncu gün

Bugün, karın ve beyin ultrason günü idi. Sonuçlar iyi çok şükür. Umarız bundan sonraki parkurlar da benzer şekilde atlatılır.

Komik bir anıyı da not düşmem gerek. Hastane çıkışında ya da evde neleri nasıl giydireceğim konusunda çok tedirgin hissediyordum kendimi. Evde var bir şeyler ama yine de sürekli bir sıkıntı ve yetersizlik hissi içindeydim. Bugün gittim bir mağazadan, beyaz beş tane kısa kollu body ile beyaz üç tane askılı body aldım ve inanılmaz rahatladım. Buymuş dedim olay. Beli açıkta kalmayacak ya, sayıca bol bol oldu ya, rahatlayıverdim. Keşke çok önceden alsaymışım. Hoş bu rahatlama hissi yaklaşık dört saat önce gelmişti, şimd bakıyorum da ufak ufak uzaklaşmış zaten. Olsun, buna da alışacağız sanırım. Bu sürekli bir şeylerden kaygılanma haline.

Bugün ilk defa ev dışında bir yerde süt sağdım, ama dün sağma saatini aksatmış olmaktan çok daha kolay bir duygu idi. Yine de çocukların düzen değişikliğini sevmedikleri gibi, çocuk için yapılan şeylerde de düzen değişikliği istemiyor sanki insan. Ya da tüm bunları Humana'nın kafa yapıcı etkisi ile de söylüyor, düşünüyor olabilirim. Her şey mümkün.

Uzak durmaya çalıştığım internetten, ufak ufak okumalara başladım. Minik kurabiyesi olan prematüre annelerini bulmaya çalışıyorum, biraz da onları darlamak için. İnternetten okuduğuma göre, büyüme hormonları en çok uyurken salgılanıyor. Yani eskiler "uyusun da büyüsün ninni" derken, çok ulu bir laf etmişler. Uyku mühim.

Bulduğum faydalandığım linkler:
http://prematurk.com/index.php
http://www.prematureanneleri.com/
http://www.florence.com.tr/saglik-rehberi/premature-bebek-bakimi.html

Evdeki süreç zorluymuş Kurabiye, kalkabilecek miyiz altından hakkıyla bunun? Deneriz değil mi elimizden geldiği kadar? Birazcık tedirginim. Hemşire rahatlattı bugün. Ben hastane ortamının evde nasıl yaratacağım diye hayıflanırken, gülümsedi sakince. "Eve geliyor artık, orası bir ev, ev ortamı" dedi. Sustu, anlamamı bekledi. O kadar abartma, olacak hepsi demek istedi sanırım. Yine de kafamda bir sürü soru ve kuşku var. Hepsini yazıp seni de ürkütmek, tatlı uykunda tepindirmek istemiyorum. Hallederiz yavrucum.

Pratik bilgiler:

• Kurabiyelik zorlu bir süreç, her aşamasının kendine göre bir tedirginliği var ve kurabiyelik geçip haylazlık gelse bile geçen giden bir tedirginlik olmayacak galiba.
• İç bodyler mühim, anne rahatlatıcı, kurabiye bel koruyucu. Yani sanırım.
• Humana'daki rezene kafa yapıyor, ama anne olarak bir parça rahatlamaya ihtiyacımız var, ondan içmeye devam.
• Dayın uzaklardan hediye gönderdi bugün bize, bir kitap ve bir CD. Her şey güzel olsun olur mu, bu sonbahar, bu sene, bu ömür.