Ara

Garip bir şey fark ettim, not düşmem gerek.
Sen parmak kadar boyunla, aslında her şeyden habersizsin.
Halbuki ben seni, benim bildiğim her şeyi bilir sanıyorum.
Nelerden geçtiğini, geçtiğimizi bildiğini sanıyorum.
Ağlaman, altını ıslatman, süt içmen hep vakarından diyorum.
Bu ev yıkılacak misal sen gelmeden,
Ve sen demek ki burda olan biten hiçbir şeyi,
Hiçbir zaman bilmeyeceksin.
Miş muşla deneyeceğiz ya da hiç denemeyeceğiz.
Benim çok tatlı bir ananem olduğunu da hiç bilmeyeceksin.
Çok garipmiş bu durum.
Benim görebildiklerimi sen de görebiliyor musun?
Sorusu çok mühim bir soruymuş.
Görülmüyormuş.
Herkes, suda kendi başına,
Ve yeniden ıslanıyormuş demek ki.
Her göz, her şeyi kendi görüyormuş.